Σπούδασε με τον Ρίμσκι-Κόρσακοφ στο ωδείο της Αγίας Πετρούπολης, αλλά καθιερώθηκε στο Παρίσι, γράφοντας τα όλο δυναμισμό μπαλέτα του Το πουλί της φωτιάς, Πετρούσκα και Ιεροτελεστία της άνοιξης για τα Ρωσικά Μπαλέτα του Σεργκέι Ντιάγκιλεφ. Μετά το 1919 άρχισε να απομακρύνεται από τα ρωσικά θέματα και στράφηκε στη σύνθεση νεοκλασικών έργων, που ανακαλούσαν τη μουσική του 18ου αιώνα, διατηρώντας όμως το χαρακτηριστικό ρυθμικό και αρμονικό ύφος του συνθέτη. Το 1940 εγκαταστάθηκε στο Χόλλυγουντ, όπου ήρθε σε επαφή με τη δωδεκάφθογγη μουσική του Άρνολντ Σαίνμπεργκ, ήδη εγκατεστημένου στην Καλιφόρνια. Εκεί ο Στραβίνσκι έγραψε έργα επηρεασμένα από την τζαζ, όπως το Κοντσέρτο Έμπονυ για τον τζαζ κλαρινετίστα Γούντυ Χέρμαν. Στα εβδομήντα του στράφηκε στο σειραϊσμό, συνθέτοντας, ανάμεσα σε άλλα, μεγάλα θρησκευτικά έργα. Πέθανε στη Νέα Υόρκη και θάφτηκε στη Βενετία, όχι μακριά από τον τάφο του Ντιάγκιλεφ.