Παρέα, κύκλος. Φλωρεντινή ομάδα αριστοκρατών διανοουμένων (μουσικών, συγγραφέων, επιστημόνων) που φιλοδοξούσε να αναβιώσει τη δραματική τέχνη της αρχαίας Ελλάδας. Έδρασε στις δεκαετίες του 1570 και του 1580. Ανάμεσα στα μέλη της ήταν και ο Βιντσέντζο Γκαλιλέι, ο πατέρας του διάσημου αστρονόμου Γκαλιλέο Γκαλιλέι (Galileo Galilei).

1) Στην περίοδο της Αναγέννησης, οδηγίες για την εκτέλεση της μουσικής. 2) Στη σύνθεση, η διαδοχική είσοδος φωνών που τραγουδούν την ίδια μελωδία.

Στα ιταλικά σημαίνει κομμάτι που τραγουδιέται. Άλλοτε με θρησκευτικό περιεχόμενο και άλλοτε όχι, πρόκειται για μια σύνθεση σε πολλά μέρη για φωνές, όργανα και χορωδία.

Ο μουσικός διευθυντής στις γερμανικές προτεσταντικές εκκλησίες.

Σημαίνει σταθερή μελωδία. Πρόκειται για μια προϋπάρχουσα μελωδία, συχνά ένα Γρηγοριανό μέλος ή ένα κοσμικό τραγούδι, πάνω στην οποία βασίζεται μια νέα πολυφωνική σύνθεση.

Τραγουδιστής όπερας με ψηλή φωνή, ως αποτέλεσμα ευνουχισμού πριν από την εφηβεία. Οι καστράτοι κυριαρχούν στην όπερα από το Μπαρόκ μέχρι τον 19ο αιώνα.

Ιταλικό είδος μουσικής του 14ου αιώνα, που βασίζεται στην τεχνική της μίμησης και περιγράφει σκηνές της υπαίθρου, κυρίως του κυνηγιού.

Συνήχηση από συνεχόμενες νότες, που παράγεται όταν π.χ. πατήσει κανείς με την παλάμη του ή με τον βραχίονα τα πλήκτρα του πιάνου.

Μουσικό έργο που ενσωματώνει πολλά αποσπάσματα από άλλες συνθέσεις.

Οργανικό κομμάτι συνήθως για πιάνο, που αποδίδει μουσικά μια σκηνή, μια εντύπωση ή περιγράφει ένα πρόσωπο, όπως δηλώνει ο τίτλος του.

Έργο για σόλο όργανο/α και ορχήστρα. Την Μπαρόκ περίοδο δήλωνε επίσης και το συνδυασμό φωνών με ένα ή περισσότερα όργανα.

Το πιο σημαντικό είδος μπαρόκ κοντσέρτου, στο οποίο μια μικρή ομάδα οργάνων (κοντσερτίνο, concertino) αντιτίθεται στο σύνολο της ορχήστρας (τούτι, ριπιένο, tutti, ripieno).

βλ. χορικά

Δηλώνει ομάδα από τέσσερα έγχορδα (δύο βιολιά, βιόλα και τσέλο) αλλά και ένα είδος σύνθεσης που αποτελείται από τέσσερα συνήθως μέρη και προορίζεται να παιχτεί από την ομάδα αυτή.

Επιβλητικός, μέτρια γρήγορος χορός σε τριμερή ρυθμό, συνήθως ο δεύτερος μιας τυπικής μπαρόκ σουίτας.