|
| Κλείσιμο |
Επιλέξτε ένα γράμμα από την παραπάνω λίστα.
Οι όροι που εμφανίζονται με έντονη γραφή (bold) υπάρχουν επίσης στο Λεξικό 
|
ΛΕΞΙΚΟ, Ο
οκτατονική κλίμακα ή σκάλα (octatonic scale)
Κλίμακα στην οποία εναλλάσσονται τόνοι και ημιτόνια.
ολοτονική κλίμακα ή σκάλα (whole tone scale)
Κλίμακα που αποτελείται μόνο από διαδοχές ολόκληρων τόνων.
ομοφωνία (homophony)
Η μουσική που βασίζεται σε μια κύρια μελωδία που υποστηρίζεται από συνηχήσεις (συγχορδίες). Η εποχή της ομοφωνίας ξεκινά από τις αρχές του 17ου αιώνα και χαρακτηρίζει τη μουσική για τα επόμενα 300 χρόνια.
όπερα (opera)
Από το λατινικό opus, που σημαίνει «έργο». Η όπερα είναι ένα θεατρικό έργο (δράμα) που τραγουδιέται και συνδυάζει πλοκή, ποίηση, μουσική, σκηνικά και κοστούμια.
οπερά κομίκ (opera comique)
Η γαλλική κωμική όπερα του 18ου αιώνα με ομιλούμενους διαλόγους (στα γαλλικά) αντί για ρετσιτατίβα. Προς το τέλος του 18ου αιώνα οι κωμικές αυτές όπερες παρουσίαζαν σοβαρά ή συναισθηματικά θέματα αντί για κωμικά.
όπερα μπούφα (opera buffa)
H ιταλική κωμική όπερα που αναπτύχθηκε τον 18ο αιώνα. Παρουσιάζει συνήθως 6 βασικούς χαρακτήρες σε κωμικές καταστάσεις και συγκρούσεις και τραγουδιέται εξολοκλήρου (δηλ. εκτός από τις άριες τραγουδιούνται και οι διάλογοι με τη μορφή ρετσιτατίβου).
όπερα σέρια (opera seria, σοβαρή όπερα)
Τραγική ιταλική όπερα του 18ου αιώνα.
ορατόριο (οratorio)
Είδος εκκλησιαστικής όπερας που πρωτοεμφανίστηκε τον 17ο αιώνα. Συνδυάζει ρετσιτατίβα, άριες, ντουέτα, χορωδιακά και οργανικά μέρη, όπως η όπερα, χωρίς όμως να υπάρχουν σκηνική δράση ή κοστούμια.
όργκανουμ
Το παλαιότερο είδος πολυφωνικής μουσικής (από τον 9ο μέχρι τον 13ο αιώνα), που προέκυψε από την προσθήκη μιας ή περισσότερων μελωδιών σε ένα προϋπάρχον Γρηγοριανό μέλος.
ουβερτούρα
βλ. εισαγωγή
|
