Αυτός ο κοκκινομάλλης παπάς από τη Βενετία (θυμάσαι ότι από την εποχή του Μεσαίωνα πολλοί μουσικοί ήταν ταυτόχρονα και κληρικοί;) άφησε πάνω από 500 κοντσέρτα, αλλά και όπερες, τρίο σονάτες και συμφωνίες (ορχηστικά έργα χωρίς σολίστες). Όπως οι περισσότεροι συνθέτες της εποχής, έπρεπε να παράγει έργα με γρήγορους ρυθμούς. Λέγεται πως ο Βιβάλντι μπορούσε να γράψει μια καινούρια σύνθεση πιο γρήγορα από ό,τι θα την αντέγραφε ένας αντιγραφέας. Πολλά από αυτά τα έγραψε όταν ήταν καθηγητής μουσικής και μουσικός διευθυντής του ορφανοτροφείου της Πιετά, ενός οργανισμού για ορφανά ή εγκαταλειμμένα κορίτσια που εκπαιδεύονταν στη μουσική. Παρόλο που σαν διευθυντής στην Πιετά υπήρξε πολύ δημοφιλής, τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στη Βιέννη φτωχός και σχετικά άγνωστος.